فرمول شیمیایی
فرمول شیمیایی بنزوئیل پروکساید C₁₄H₁₀O₄ است. این ترکیب شامل دو حلقه بنزن و یک گروه پراکسید مرکزی (–O–O–) می‌باشد. وجود این گروه پراکسید عامل اصلی خواص اکسیدکننده و واکنش‌پذیر بودن آن است. ساختار مولکولی آن به‌گونه‌ای طراحی شده که به‌راحتی رادیکال آزاد تولید می‌کند.
جرم مولی
جرم مولی بنزوئیل پروکساید ۲۴۲.۲۳ گرم بر مول است. این عدد نشان‌دهنده وزن مولکولی یک مول از این ترکیب است و برای محاسبات استوکیومتری در صنایع شیمیایی اهمیت دارد. این مقدار برای تعیین مقدار دقیق مصرف در واکنش‌های پلیمریزاسیون یا داروسازی کاربرد دارد.
شکل ظاهری
بنزوئیل پروکساید معمولاً به شکل پودر یا بلورهای سفید تا زرد کم‌رنگ دیده می‌شود. رنگ آن بسته به خلوص و شرایط نگهداری ممکن است کمی متفاوت باشد. ظاهر کریستالی آن می‌تواند در محصولات دارویی یا صنعتی فرموله شود.
بو
این ترکیب معمولاً بی‌بو است، اما در برخی موارد ممکن است بوی ملایم و شیرین شیمیایی داشته باشد. در صنایع آرایشی-بهداشتی و دارویی، بی‌بو بودن یک مزیت محسوب می‌شود. بوی ناچیز آن معمولاً مزاحمتی برای استفاده صنعتی یا خانگی ایجاد نمی‌کند.
نقطه ذوب
نقطه ذوب بنزوئیل پروکساید معمولاً در بازه ۱۰۳ تا ۱۰۶ درجه سانتی‌گراد است. این نقطه ذوب نسبتاً پایین باعث می‌شود هنگام گرم شدن به‌سرعت واکنش نشان دهد. پایداری حرارتی آن در این محدوده باید به‌دقت کنترل شود.
انحلال‌پذیری
بنزوئیل پروکساید در آب نامحلول است اما در بسیاری از حلال‌های آلی مانند اتانول، کلروفرم، و اتر حل می‌شود. این خاصیت انحلال‌پذیری، آن را برای استفاده در محیط‌های آلی مناسب می‌کند. در فرمولاسیون کرم‌های پوستی نیز از این خاصیت بهره گرفته می‌شود.
پایداری شیمیایی
در شرایط عادی و دمای اتاق، بنزوئیل پروکساید پایدار است. اما در صورت قرار گرفتن در معرض نور، حرارت یا ترکیبات ناسازگار (مثل فلزات سنگین یا اسیدها)، به سرعت تجزیه می‌شود. به همین دلیل، نگهداری آن در ظروف خنک و دور از نور اهمیت دارد.
ویژگی اکسیدکنندگی
به عنوان یک پراکسید آلی، بنزوئیل پروکساید توانایی اکسیدکنندگی بالایی دارد. این ماده می‌تواند رادیکال‌های آزاد تولید کند که نقش کلیدی در فرآیندهایی مانند پلیمریزاسیون دارند. خاصیت اکسیدکننده‌اش باعث می‌شود در برخی موارد نیاز به اقدامات ایمنی ویژه باشد.
ویژگی انفجاری
در صورتی که این ترکیب خشک شود یا در معرض حرارت، ضربه یا اصطکاک قرار گیرد، ممکن است واکنش انفجاری داشته باشد. این موضوع در نگهداری و حمل‌ونقل بسیار حیاتی است. رعایت دستورالعمل‌های ایمنی در برابر ضربه و گرما، از بروز حوادث جلوگیری می‌کند.
واکنش‌پذیری
بنزوئیل پروکساید به‌شدت واکنش‌پذیر است و با ترکیبات کاهنده، فلزات، یا اسیدها به‌سرعت وارد واکنش می‌شود. این واکنش‌پذیری در صنایع پلیمر بسیار کاربردی است، اما در عین حال ریسک‌های ایمنی خاص خود را دارد. باید از تماس ناخواسته با مواد ناسازگار جلوگیری شود.
